Wszystkim Mamom, Mamusiom, Mateńkom - na całym świecie :)
Dziś z życzeniami najgorętszymi - dla Wszystkich Mam na świecie :) Oby zawsze uśmiech gościł na Waszych twarzach i ciepło otulało serce, a dzieci były pociechą, radością i inspiracją :)
I piosenka dla Mamy - troszkę inaczej :)
A ja - jak zwykle nie wyrabiam na zakrętach, załatwiam miliony spraw. Dręczą mnie wyrzuty, że wciąż nie ponapisywałam, poodpisywałam, nie przeczytałam - choć tak bardzo chcę. Może w niedzielę się uda, bo w piątek Ines ma bierzmowanie i znów cały dzień z głowy... Dziś z okazji urodzin wytapetowałam kawałek ściany, bo całego remontu nie planuję - na razie, a coś trzeba było z nią zrobić :) (wyszła całkiem, całkiem). Posadziłam jeszcze kwiatki w moim balkonowym ogródku - mam nadzieję, że wkrótce się nim pochwalę. Obleciałam pół miasteczka załatwiając trochę spraw i zakupów. Zrobiłam zamiast piernika zakalec - no cóż zdarza się :) Oczywiście wszystko po pracy. Wieczorkiem oglądnęłam króciutki filmik - w ramach szlifowania angielskiego i już zrobiła się pora spania :) Pracowite urodzinki :) W dodatku zgrzeszyłam zjadając jedno ciacho z galaretką i jedno "krówkowe" :) Minam :) A i niespodzianka - w skrzynce dzisiaj (nie mailowej bynajmniej) czekał na mnie list z Kenii! Niespodziewanie po 11 latach odezwał się stary znajomy - nauczyciel z dawnych moich pen palowych kontaktów :) Super! Akurat dziś otrzymałam w brązowej kopercie kawałeczek Kenii. Kraju o jakim zawsze nieomalże marzyłam a jeszcze się nie ziścił. Spełnienia tego marzenia sobie dziś życzę :) Dobranoc :)
Para los que se van / For those who leave
How do you feel when somebody you appreciate, or love, or who means something good in your life, no matter the subject, leaves you? At least, you'll always have the reflection of what it was... and finally you realize that it is not bad at all, as at least you know that you were able to see something good in another person...
Na tropie literackich inspiracjii... cz.2
"Po półgodzinnej wędrówce i obserwacji "fałszywego" Oksfordu dziewczynka [...] poszła w stronę parku. Nagle znalazła się przed wielkim budynkiem, który pasowałby raczej do jej świata (choć tam go nie było). Dziewczynka usiadła na trawniku, gdzie zamierzała zjeść batonik i owoc, z przyjemnością patrząc na budynek."
Kolejny raz znaleźliśmy się w Oksford wraz z Lyrą, bohaterką "Mrocznych materii" Pullmana. Jesteśmy w środku lata na ocienionej rozłożystymi drzewami Park Road. Tuż na przeciwko wejścia do neogotyckiej budowli, w której znajduje się University Museum of Natural History.
"Odkryła, że znajduje się w nim muzeum. Drzwi frontowe były otwarte, więc weszła. Wewnątrz stały wypchane zwierzęta, skamieniałe szkielety i gablotki z minerałami, tak jak w Królewskim Muzeum Geologicznym, które odwiedzała z panią Coulter podczas pobytu w Londynie."
Taki mały raj dla dzieci...
Czyżby tęsknota za posiadaniem własnego dajmona?... (Mroczne materie)
Niewiele większy niż ślad na ziemi...
Naukowiec, pisarz, malarz, artysta?...
A tu ślad Alicji i Krainy Czarów...
i ptaka dodo - autokarykatury autora historii o Alicji, wykładowcy matematyki Charlesa Lutwidge'a Dodgsona, który przyjął pseudonim Lewis Carroll.
"Na końcu wielkiego korytarza ze szkła i żelaza znajdowało się wejście do drugiej części muzeum. Odwiedzających było bardzo niewielu, więc Lyra weszła do sali i rozejrzała się. Pamiętała, że pilnie musi zadać aletheiometrowi pytania, jednak eksponaty w pomieszczeniu bardzo ją zaciekawiły. Dostrzegła tu dobrze sobie znane przedmioty: w szafkach za szkłem wisiały arktyczne ubrania, niemal identyczne, jak jej futra, stały sanie, leżały rzeźbione kości morsa, harpuny do polowań na foki oraz tysiące różnych trofeów, relikwii, obiektów magicznych, narzędzi i broni. Lyra oceniła, że eksponaty pochodzą nie tylko z Arktyki, lecz z całego świata." Mroczne Materie, Pullman
Ta część, to jedna z największych na świecie antropologicznych kolekcji - Pitt Rivers Museum. Niestety z powodu oświetlenia zdjęcia, które zrobiłam nie nadają się do pokazania. A szkoda, bo naprawdę warto je zobaczyć.
"Futra ze skóry karibu wydawały się identyczne jak futro Lyry, natomiast postronki na saniach przywiązano w sposób zupełnie niewłaściwy. A obok wisiał fotogram kilku samojedzkich myśliwych, prawie sobowtórów tych, którzy porwali dziewczynkę i sprzedali ją do Bolvangaru. Ależ tak! To byli ci sami mężczyźni! Nawet supeł na tej wystrzępionej linie znajdował się w tym samym miejscu. Lyra była tego absolutnie pewna, ponieważ spędziła na tych właśnie saniach wiele długich godzin... Czy istniało logiczne wyjaśnienie tej tajemnicy? Może światy stale przeplatały się ze sobą, a może mimo wszystko istniał tylko jeden, który śnił o innych?" "Mroczne Materie", Pullman
Następnym razem zapraszam na krótką wizytę z Lyra w ogrodzie botanicznym i innych zakątkach Oxfordu :) Tymczasem śpieszę na targ uzupełnić stan mojego balkonowego ogrodu :)
W ramach przygotowań do wyjazdu... :)
To nie pomyłka :) Potrzebne nam były aktualne zdjęcia do portalu Couch Surfing, na którym mam swój profil i z niego korzystam. Rewelacyjna idea goszczenia u siebie ludzi podróżujących, poznawania nowych zakątków z zupełnie innej perspektywy. Dodam jeszcze, że w sposób oszczędny :) Zamierzamy znaleźć jakieś kontakty couchsurfingowe w Turcji, a zdjęcia miałam przestarzałe. W końcu, po wielu podejściach jak do jeża coś nam się udało dzisiaj zrobić. Oto efekt :)
Na tropie literackich inspiracjii... cz.1
Spróbuję wytropić dziś troszkę literackich inspiracji w Oxfordzie. To tutaj pisało się chyba najwięcej. Może to takie miejsce gdzie wystarczy zamieszkać, zapuścić korzenie i wenę twórczą, miliony pomysłów czerpie się z jakiegoś ukrytego pod tym miastem źródła. Tworzyli tu R.R. Tolkien, C.S. Lewis, Oscar Wilde, Luis Carroll, John Galsworthy, Graham Greene, czy czytany przeze mnie ostatnio Philip Pullman. Zresztą cała Wielka Brytania jest zgoła magiczno literacka, bo do jakiego zakątka się nie zajrzy, tam odkryć można jakąś historię często już spisaną. Ba, nawet sfilmowaną. Wspominałam o tym pisząc wcześniej o Oxfordzie i Alicji oraz Harrym Potterze. Zapraszam również do powrotu na stronę z zaułkami starych uczelni.
Trudno się oprzeć czarowi Logic Lane. Czy gdzieś jest jeszcze taka ulica na świecie?
Którą zapewne po wielokroć przemierzał L. Carroll.
Nie wejść do pubu Pod orłem i dzieckiem". Szyld ten zainspirował Tolkiena, lubiącego spędzać tu czas, do napisania sceny uwolnienia Gandalfa z wieży Sarumana - Orthank.
Pod tym drzewem Tolkien lubił przesiadywać i to drzewo w Mrocznych Materiach Pullmana (zekranizowana została tylko pierwsza część trylogii pod tytułem "Złoty kompas", w wersji dla widzów młodszych), mijali Lyra i Will spędzając swoje ostatnie chwile razem.
W Oxfordzie ze świata równoległego Lyry, była biblioteka Bodleya, ja odnalazłam bibliotekę Bodleiana.
Do tego budynku dotarła może szukając profesorów fizyki mogących prowadzić badania naukowe nad Pyłem?...
Ale już na pewno Lyra trafiła tutaj -
"Nagle znalazła się przed wielkim budynkiem, który pasowałby raczej do jej świata (choć tam go nie było). Dziewczynka usiadła na trawniku, gdzie zamierzała zjeść batonik i owoc, z przyjemnością patrząc na budynek. Odkryła, że znajduje się w nim muzeum. Drzwi frontowe były otwarte więc weszła." C.D.N
P.S.
Szalenie lubię koncepcję istnienia światów równoległych. Nie dałabym sobie ręki uciąć, że nie żyjemy równocześnie w kilku z nich, czego dowodem mogą być nasze, całkiem realistyczne sny. Dobranoc :)
Subscribe to:
Posts (Atom)