„Jeśli spotkasz niewidomego żebraka, to daj mu jałmużnę kobieto, bo nie ma nic gorszego, niż być ślepym w Grenadzie”.
Z okien pałacu podziwiać możemy panoramę Granady. Tu widok na kościół św. Mikołaja.
Hiszpania. Poezja Alhambry...
Gdy spacerując po komnatach Pałacu Nasrydów, przysiądziesz w jednej z nich, zamyślisz się nad tym co cię otacza, twój wzrok odnajdzie pośród misternych dekoracji słowa: "Ogrodem jestem, pięknem otoczony: poznasz mnie, jeśli spojrzysz na moje wspaniałości. Dla Muhammada, mojego sułtana, wzniesiono mnie bardziej imponującego, niż kiedykolwiek byłem lub będę. Jestem wysublimowanym dziełem, któremu Fortuna życzyła, by przewyższyło wszystkie inne monumenty." To tylko fragment z 24 wersetów, wkomponowanych w bogate zdobienia ścian. Poezja ta została skomponowana przez Ibn Zamraka na prośbę Abu Abd Allaha (Yusuf I 1333 - 1354), by uczcić obrzezanie swojego syna Muhhamada V. I nawet nie potrafiąc odczytać arabskich inskrypcji możemy poczuć, że Alhambra jest świadoma swojej wyjątkowości i doskonałości.
